Τα καλά κορίτσια παίρνουν μόνο πίπες

Κι έτσι δειλά-δειλά επιστρέφω στο αμμοδοχείο μου μετά τις καλοκαιρινές μου ανακαλύψεις για να καυτηριάσω την καθημερινή πραγματικότητα με τα μάτια μιας μικρής γατούλας.

Μιας και κάθε Σεπτέμβρης μου φέρνει στο μυαλό νέα ξεκινήματα, θα μπορούσα να ασχοληθώ κι εγώ με τα πολιτικά τεκταινόμενα και να σχολιάσω τις βάσεις για τις σχολές που ανακοινώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα. Δεν ξέρω πόσους τους ενδιαφέρει, μάλλον ακόμα λιγότεροι από αυτούς θα παρατήρησαν ότι φέτος υπήρχε ειδική κατηγορία "Μουσουλμάνοι" οι οποίοι στην πλειονότητά τους μπήκαν με βαθμούς κάτω της βάσης. Στη Νομική Αθηνών μπήκε με 7.000 μόρια! Παράλληλα, φέτος κόπηκε η χορήγηση 10% επί της βαθμολογίας σε αθλητές με ευρωπαϊκές ή παγκόσμιες διακρίσεις. Από αυτό καταλαβαίνω δύο πράγματα: αφενός η Ελλάδα αποφάσισε να μη στηρίξει τους αθλητές και τις θυσίες τους˙ αφετέρου το κράτος αποφάσισε από όλες τις θρησκευτικές μειονότητες να στηρίξει τους Μουσουλμάνους. Όχι τους Εβραίους. Ούτε τα ορφανά και τα παιδιά κάτω του ορίου της φτώχειας. Τα Ivy Colleges είναι χαζά και υποδεέστερα που δίνουν υποτροφίες στους αθλητές και τους πολύ έξυπνους μαθητές που δεν έχουν για τα δίδακτρα.

Αλλά μάλλον τα πολιτικά δεν μου πάνε γιατί κατσουφιάζουν τα μουστάκια μου και ξέρω πως ανυπομονείτε να διαβάσετε τις υπέροχες ιστορίες που άκουσα το καλοκαίρι.

Πάω ωραία και καλά σε ένα μπάρμπεκιου γενεθλίων στα Βόρεια Προάστια... Για καλή μου ή όχι τύχη έχει και άτομα της δικής μου ηλικίας και πιάνουμε κουβέντα για τις διακοπές. Η μεγαλύτερη τύπισσα που είχε μόλις τελειώσει τις σπουδές της στο εξωτερικό, δήλωσε με τουπέ ότι δεν πήγαινε διακοπές τον τελευταίο καιρό γιατί δεν έβρισκε νόημα. "Τι εννοείς;", ρώτησα όλο απορία εγώ. "Ε τι, να πάω σε ένα νησί με φίλες και να ξεφτιλιστώ; Γιατί, για ποιο λόγο πας σε νησί, για να φασώσεις αγόρια. Το κάνω από τα 17 μου και πια (στα 24) δεν βρίσκω νόημα σε αυτό." Που να πηδιόταν κιόλας, λιθοβολισμός θα της άξιζε.

Δεύτερο τραπέζι, γνωρίζω ένα 16χρονο όμορφο γατάκι ομοίου εισοδήματος που μου λέει τον πόνο του για το σχολείο που πηγαίνει και δεν βρίσκει normal κόσμο. Και έμαθα πώς περνούν στα πάρτι τα Βόρεια Προάστια: μεθούν και πέφτουν στις πισίνες (μέχρι εδώ ok), γδύνονται και τσιτσιδώνονται (λίγο too much για σχολείο) η cool δημοφιλής τύπισσα πιπώνει άλλους 10 (...)

Μία άλλη κοπέλα, σε μια πιο μεσοαστική περιοχή αυτή τη φορά, όταν πήγαινε σχολείο τα είχε με ένα αγόρι, αλλά προκειμένου να μείνει παρθένα, του έδινε κώλο (να και τα οθωμανικά).

Σε επόμενη συζήτηση αγοριών μαθαίνω ότι τα 12χρονα παίρνουν μόνο πίπες και δεν σου κάθονται και γενικώς οι άνδρες περιμένουν μία γυναίκα να τους παίξει την φλογέρα πριν την ικανοποιήσουν σεξουαλικά. Και τέλος άκουσα την αδερφή μου να συμβουλεύει στο τηλέφωνο μία φίλη της γύρω στα 26 που θέλει να ρίξει έναν τύπο. Αδερφή: "Ελπίζω να μην του έκατσες από τώρα..." - Φίλη: "Τι λες! Ούτε καν! Μόνο πίπα του πήρα!"

Βλέπω συνεχώς τα κορίτσια και τις νεαρές γυναίκες γυναίκες να κάνουν τα πάντα για να ικανοποιήσουν τους άντρες και να είναι αρεστές, αδιαφορώντας για τη δική τους ικανοποίηση. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Αμέρικα, που πρωτοστατεί σε τέτοιες μόδες, το ποσοστό που τελειώνει με το σύντροφό τους φτάνει το 28,6%. Δηλαδή, άμα κάνεις σεξ θα είσαι εύκολη, ενώ άμα πέσεις στα γόνατα θα σε θεωρήσει δύσκολη;

Γιατί ρε κορίτσια; Γιατί τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση;

Και όταν έχω γράψει περήφανη όλο αυτό το άρθρο και είμαι έτοιμη να το δημοσιεύσω, έρχεται και η ίδια μου η φίλη και μου κάνει τον παρακάτω διάλογο:

- Από τον Μάιο έχω να κάνω σεξ.
- Μα μέχρι πρόσφατα δεν τραβιόσουν με τον τύπο; Δεν βρισκόσασταν;
- Ε τον Ιούνιο σταματήσαμε. Του πήρα μόνο πίπα τότε δεν μετράει.
- Καλά, και γιατί δεν έκανες σεξ;!
- Ήμουν αξύριστη, δεν ήθελα.
- Και γιατί του πήρες πίπα; Ένιωθες τύψεις;
- Όχι ηλίθια! Γιατί ήθελα προφανώς!
- Και η δική σου ικανοποίηση;
- Μα μου αρέσει να το κάνω, πάρα πολύ.
- Και ο οργασμός;
.......................................................

Άντε καλό μας φθινόπωρο!

censored *

Πίσω στο γυμναστήριο

Τι έμαθα από τις κυρίες

Μπορεί να πέρασε σχεδόν ένας μήνας, αλλά αγαπημένοι αναγνώστες, επέστρεψα! Κι είμαι εδώ δριμύτερη! Ομολογώ πως για λίγο έβγαλα το ίντερνετ από την καθημερινότητά μου μέχρι να βρω τις ισορροπίες με τις νέες αθλητικές συνήθειές μου, αλλά αρχίζω κιόλας να αναπληρώνω.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. 2 Απριλίου -όπως είχα υποσχεθεί- όντως πήρα τα αθλητικά μου, γράφτηκα στο γυμναστήριο και πήγα κατευθείαν στο πρόγραμμα της yoga για να αποφύγω έναν αντιπαθητικό που δίδασκε το αερόμπικ. Όταν έφτασα ανακάλυψα πρώτα ότι ο σπαστικός γυμναστής είχε φύγει, φαντάζομαι θα βρήκε αλλού δουλειά γιατί ήταν σπαστικός αλλά καλός, και το γυμναστήριο είχε ξεκινήσει προγράμματα zumba! Εκεί έμαθα τα καλύτερα πράγματα, αλλά θα φτάσω αργότερα σε αυτό.

Ξεκίνησα που λέτε, swaha yoga (ή κάπως έτσι λέγεται) με μεγάλη δυσκολία και σχεδόν έκλαιγα από τους πόνους που ένιωθα σε κάθε νυσταγμένο μυ. Αλλά το επόμενο πρωί ήδη ξύπνησα πιο δυνατή. Αποφάσισα λοιπόν, να πηγαίνω κάθε μέρα στο γυμναστήριο -εκτός ΣΚ βεβαίως. Παράλληλα κατέβασα και dvd γυμναστικής στο σπίτι, από αυτά που βλέπεις μια τύπισσα που σου δείχνει πώς να σηκώνεις το βαράκι και να κάνεις τον κοιλιακό. Σας τα προτείνω ανεπιφύλακτα, υπάρχουν dvd για όλα τα γούστα, είδη και επίπεδα, ακόμα και με χορό. Και παράλληλα έχεις και κάποιον -έστω από την τηλεόραση- να σου φωνάζει και να σε παροτρύνει. Γιατί προσωπικά, όσο κι αν μου αρέσει η γυμναστική, μόνη μου βαριέμαι αφάνταστα να κάνω ακόμα και ένα σετ κοιλιακών.

6 Week Six-Pack, Jillian Michaels

Extreme Shed & Shred, Jillian Michaels

Xtreme Timesaver Training, Jackie Warner

Αυτές τις μέρες κάνω αυτά τα 3 παραπάνω εναλλάξ. Το πιάσιμο είναι έντονο προς το παρόν, αλλά υποχωρεί με ζεστό μπάνιο και διατάσεις. Η αλήθεια είναι ότι στο γυμναστήριο πιάνομαι περισσότερο, αλλά ευελπιστώ ότι σε έξι εβδομάδες θα αποκτήσω 6-pack όπως υποσχέθηκε η Jillian.

Πριν επιστρέψω σ'αυτά που έμαθα από τις κυρίες στο γυμναστήριο, μια άλλη παρένθεση... επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, σας προτείνω να πάτε σε ένα δημοτικό γυμναστήριο. Στο δικό μου ως φοιτήτρια πληρώνω 7,5€ το μήνα και οι υπόλοιποι νομίζω 10-15€. Έχει αρκετά όργανα γυμναστικής, είναι καθαρό -τουλάχιστον οι αίθουσες- και παρέχει πολύ καλά ομαδικά προγράμματα πρωί-απόγευμα. Κλείνει παρένθεση.

Αυτές τις μέρες λοιπόν, ήρθα αντιμέτωπη με έναν άλλο σημαντικό, ίσως το σοβαρότερο, υπαρξιακό μου φόβο: τα γηρατειά. Καταλαβαίνω πως το σώμα μου και το πρόσωπό μου θα αλλάξουν μεγαλώνοντας και αυτό είναι δεκτό γιατί θα είναι απόδειξη ότι έχω ζήσει. Ωστόσο, έχω έρθει πολλές φορές σε επαφή με ηλικιωμένους που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν: έχουν για παράδειγμα άνοια και και ξεχνούν να πάνε τουαλέτα ή ακόμα και πώς πλένονται. Κι αυτό δεν το αντέχω. Το σαββατοκύριακο επισκέφτηκα μια θεία μου η οποία ατυχώς λόγω αδιάφορων στενότερων συγγενών κατέληξε σε ένα δήθεν εκκλησιαστικό γηροκομείο. Έχει το μυαλό της αλλά αδυνατεί να χρησιμοποιήσει το σώμα της και επιπλέον πια δεν βλέπει καθόλου. Όλη μέρα είναι ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι, δεν μιλάει με κανέναν, μόνο περιμένει να την ταΐσουν και να της δώσουν λίγο νερό με τα φάρμακά της. Όταν είδα της προάλλες τη θεία, θυμήθηκα πώς ήταν πριν μερικά χρόνια, όταν με περιποιόταν και όταν με έπαιζε στα πόδια της και μου τραγουδούσε (αυτό το τελευταίο το βλέπω σε βίντεο). Γιατί αυτή η γυναίκα να καταλήξει τόσο ανήμπορη;

Παράλληλα πήγαινα στα μαθήματα της zumba, όπου το τμήμα μου αποτελείται κατά 90% από γυναίκες στη σύνταξη. Κάποιες είναι 70 τουλάχιστον, άλλες ξεπερνούν τα 80, είναι τέλος πάντων γύρω στην ηλικία της θείας μου. Αυτές οι κυρίες καταρχάς γουστάρουν να μαθαίνουν λάτιν χορούς. Δεν μαθαίνουν μόνο τα βήματα της salsa και του cha-cha, αλλά γουστάρουν να κουνούν και το κωλαράκι και το λένε! Ναι, χορεύουν και reggaeton. Χορεύουν τραγούδια όπως αυτό και αυτό! Τα είδα όλα όταν η μεγαλύτερη κυρία ζήτησε το "Nossa" επί λέξη και όλες μαζί ήξεραν να το τραγουδήσουν. Και όταν κάναμε την γνωστή πρόστυχη κίνηση του Ai Se Eu Te Pego με τη λεκάνη μπροστά, σχολίαζαν πονηρά. Και εκεί κατάλαβα ότι όσο προχώ και σεξουαλικά απελευθερωμένοι να το παίζουμε εμείς η γενιά του Sex & the City και των παρεμφερών βιβλίων κι εκπομπών, αυτές οι κυρίες ξέρουν, οι παλιές καραβάνες ξέρουν.

Και εδώ αναρωτιέμαι, η κυρία 80plus έχει περισσότερες αντοχές στη ζωή της χάρη στην άσκηση; Να κάνει άραγε ακόμα σεξ; Ο παππούς μου πάντως το σταμάτησε στα 85 γιατί δήλωσε ότι βαρέθηκε τη γυναίκα του (ευτυχώς δεν είναι η γιαγιά μου αυτή). Και τελευταίο και σοβαρότερο, όταν αυτή η κυρία θα φτάσει να πεθάνει, αυτό θα συμβεί ενώ νιώθει ευεξία ή αναπόφευκτα θα καταλήξει σε ένα κρεβάτι, αδύνατη να φροντίσει τον εαυτό της, όπως πολλοί ηλικιωμένοι στις μέρες μας;

Ελπίζω να πεθάνω σε τέτοια φυσική κατάσταση.

Και το ντύσιμό της μ'αρέσει τα μάλα!

Υπαρξιακοί προβληματισμοί

Την πιο όμορφη εποχή του χρόνου (γιατί η πιο hot είναι το καλοκαίρι) εγώ είχα την πιο καταθλιπτική διάθεση. Κι αυτό γιατί, παρότι τα δέντρα έξω από το σπίτι άρχισαν να ανθίζουν και ήθελα μόνο να βγω έξω να χαρώ τις μυρουδιές με το αίσθημα, ένα άλλο αίσθημα μιζέριας με κατέκλυζε και δεν ήθελα να με δει ψυχή.

Το περίεργο είναι ότι για μένα αυτή η περίοδος ήταν πάντα πολύ αγαπημένη. Με τον Απρίλιο, βλέπεις, αρχίζει αυτή η εποχή που θες να είσαι όλη μέρα έξω, που ξαφνικά ερωτεύεσαι όλο τον κόσμο -για τον οποίο μπορεί να αδιαφορούσες προηγουμένως- μόνο και μόνο γιατί μαζί με τα λουλούδια ανθίζουν και οι ορμόνες. είναι η εποχή που μυρίζει καλοκαίρι και δεν είναι παράλογο να πας στην παραλία (για μια ηλιοθεραπεία, είπαμε). It's the time of the season.

Όταν πήγαινα σχολείο, κάθε τέτοια περίοδο, θυμάμαι το διευθυντή να κάνει παρατήρηση στην προσευχή να μην ερωτοτροπούν οι μαθητές στο προαύλιο. Ήταν αλήθεια πως με το που άνοιγε ο καιρός, ξαφνικά ξυπνούσαν και νέα ειδύλλια που δεν μπορούσαν να κρυφτούν. Βασικά οι ξαναμμένοι έφηβοι απλά χέστηκαν να βρουν ένα πιο κρυφό μέρος, ακόμα και όταν περνούσε μία στριμμένη καθηγήτρια και απειλούσε με αποβολές. Ήταν τόσο διεστραμμένο και φιλελεύθερο το σχολείο, που, γύρω στην τρίτη γυμνασίου είχε βγει η εξής μόδα: να κλείνουν οι συμμαθητές ραντεβού για φάσωμα. Δηλαδή έλεγε το αγόρι (ή και το κορίτσι συχνότατα) "έλα σπίτι μου στις 10", χωρίς date, χωρίς φλερτ, χωρίς τίποτα ατμοσφαιρικό. Και μάλιστα το φάσωμα, εκτός από φιλιά και αγκαλιές- περιελάμβανε και κωλοδάχτυλο. Όχι δάχτυλο, όχι παιχνίδια με τον κόλπο, ΚΩΛΟδάχτυλο. Η μάνα μου τότε είχε πει πως θα το συμβούλευσε κανένας ανώμαλος πατέρας στο γιο του και μετά το πήραν και το έκαναν όλοι. Μπορεί και να ακολουθείτο τέτοια πρακτική για να μην ξεπαρθενιάστουν οι κοπέλες. Ποιος ξέρει; Εγώ θά'μουν πολύ αθώα για να μην μου το πρότειναν. Τέλος με την παρένθεση, θα επιστρέψω στο θέμα μου.

Το λοιπόν, τον τελευταίο καιρό είχα μισήσει τον εαυτό μου και κυρίως το σώμα μου. Ομολογώ πως είχα φτάσει να μην έχω όρεξη για αναπαραγωγικές διαδικασίες. Εδώ και μήνες είχα αφοσιωθεί στις πνευματικές δραστηριότητες και στις εξόδους (επειδή δεν μπορούσα να αρνηθώ καμία πρόταση) με άμεση συνέπεια να κόψω το γυμναστήριο (στο οποίο πήγαινα βεβαίως μόνο για τα ομαδικά). Στην αρχή ήταν όλα καλά. Μετά από λίγο άρχισα να κουράζομαι εύκολα και λίγο αργότερα έβαλα το αγόρι να κάνει εκείνο όλη τη δουλειά. Εκεί κάτι άρχιζα να νιώθω ότι δεν πάει καλά, αλλά ακόμα δεν καταλάβαινα τι. Τις προάλλες όμως έφτασα να έχω φριχτούς πόνους στην πλάτη. Δεν ήταν ο πόνος που παίρνεις παυσίπονο και περνάει, ήταν μια μόνιμη ενόχληση που μειωνόταν μόνο όταν ξάπλωνα "τ'ανάσκελα". Έτσι όμως κάνεις δεν μπορεί να ζήσει για πολύ. Συνεπώς αποφάσισα να συνεχίσω το γυμναστήριο και τη φυσικοθεραπεία, προκειμένου να συμφιλιωθώ ξανά με το σώμα μου που τελευταία είχε γίνει μια φυλακή.

Σε αυτό το συμπέρασμα δεν έφτασα εύκολα. Όταν μάλιστα αποφασίζεις να έχεις μια οφισιαλ σχέση με έναν άνθρωπο, αμέσως μπαίνεις στη διαδικασία να μοιράζεσαι το χρόνο σου. Ταυτόχρονα όταν φτάσεις να πεις "δεν αντέχω άλλο, πιέζομαι, τρελένομαι" ο άλλος θα νομίσει αυτόματα ότι φταίει και βαρέθηκες και λοιπά δραματικά. Όμως δεν είναι κακό να πατάς καμιά φορά την παύση. Καταρχάς γιατί δεν μπορείς να είσαι καλά με κανέναν αν δεν είσαι καλά πρώτα με τον εαυτό σου. Όπως λένε κιόλας πολλοί, δεν θα σε αγαπήσει κανείς αν δεν σε αγαπάς εσύ πρώτα. Κατά δεύτερον, όλοι σίγουρα κάποια στιγμή φτάνουμε στο σημείο που δεν αντέχεται άλλο ο τρόπος ζωής. Γι'αυτό υπάρχουν και οι διακοπές ώστε να μην τρελαθούμε, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν αρκούν. Νομίζω από τη λιγοστή μου εμπειρία, πως όταν φτάσεις σε αυτό το σημείο χρειάζεται να δώσεις στον εαυτό σου μια μέρα άδεια να μαλακιστεί και λιγάκι. Δεν εννοώ να αυνανιστεί -βεβαίως κι αυτό καλοδεχούμενο είναι- αλλά να χαζολογήσει μες στο σπίτι χωρίς λόγο και αιτία. Μια μέρα που προορίζεται αποκλειστικά για να μειωθεί η ταχύτητα με την οποία έχει φορτσάρει το μυαλό το τελευταίο διάστημα έντασης. Μόνο τότε, αφού τελειώσει αυτή η διαδικασία, μπόρεσα να δω τι έκανα λάθος.

Η "μια μέρα" είναι καθαρά μεταφορική, καθώς κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ανάγκες και υποχρεώσεις. Θυμάμαι παρεμπιπτόντως ένα "διαμαντάκι" κείμενο του αγαπημένου μου Πίκου για τη μοναξιά. Όσο και να προσπαθήσω να βρω μια πρόταση που να το περιγράψει, απλά θα γράψω κάτι ακατανόητο ή θα κοπιάρω το αρχικό κείμενο, οπότε απλά διαβάστε το. Επανερχόμενη στη "μέρα της άδειας", αυτή μπορεί να είναι και τα 20 λεπτά στο ντους ή η λίγη ώρα μπροστά στο καθρέφτη, όπου θα μείνεις για μερικά λεπτά μακριά από όλους, αντιμετωπίζοντας τον εαυτό σου.

Προς το παρόν πάω να βγάλω τα αθλητικά από την ντουλάπα, να αντιμετωπίσω το αερόμπικ...

Βίτσια μεθυσμένων

Είμαι πεπεισμένη πως η μοίρα μου πλέον τό'χει να φροντίζω/νταντεύω μεθυσμένους. Ξεκινήσαμε από το boyfriend, που μετά από μια βαρβάτη έξοδο τά'φτυσε (κάτι άλλο τα έκανε βασικά...) και τον γύρναγα εγώ σπίτι, ενώ ο ταξιτζής προσπαθούσε να κάνει καμάκι την ώρα που ο άλλος επιθυμούσε να ξερνοβολήσει. Πόσο σουρεάλ μπορεί να είναι το ελληνικό πέσιμο τελικώς; 
Το αποκορύφωμα όμως ήταν όταν μετά από λίγες μέρες κλήθηκα να φροντίσω και άλλο μεθυσμένο, ο οποίος, όχι μόνο δεν ήταν και καλός μου φίλος, αλλά οι δικοί του φίλοι τον είχαν αφήσει λιγάκι αδέσποτο. Εγώ λοιπόν, τον χειριζόμουν perfectly και αν έπρεπε του φώναζα κιόλας προκειμένου να πάρει τα πόδια του για να φύγουμε από ένα πάρτυ που δεν ήμασταν πλέον καλοδεχούμενοι ως παρέα. Και μέσα σε όλη η τρέλα τον έπαιρνε τηλέφωνα η γκόμενα γιατί ζήλευε που πήγε σε πάρτυ (στο οποίο μπορούσε να είχε έρθει μαζί). Άδικο δεν είχε που την έτρωγαν οι ζήλιες, αλλά αντί να του τηλεφωνεί, μάλλον να τον στείλει στο διάολο θα άρμοζε. Εγώ μια φορά σε ξένες υποθέσεις δεν μπλέχτηκα και απλά διασκέδασα τις γελοίες συμπεριφορές των μεθυσμένων, καθώς ανέλυσα τα pattern που παρουσιάζουν. Αποφάσισα λοιπόν να χωρίσω τους μεθυσμένους σε κατηγορίες ανάλογα με το τι κάνουν κάθε φορά που μεθοκοπούν.

1. ο παίρνω τηλέφωνα
Είναι ο τύπος που όταν πιει παραπάνω απ'όσο αντέχει, πρέπει να του πάρεις το κινητό γιατί αρχίζει τα τηλέφωνα. Μα θα πάρει νυν και πρώην, μα θα αρχίζει να τηλεφωνεί σε φίλους, μα δεν ξέρεις ποιον μπορεί να πάρει. Και άμα εσύ δεν τα πίνεις μαζί του εκείνη την ώρα, πιθανό να σε πρήζει μέχρι το πρωί και μάτι να μην κλείσεις.

2. ο κοινωνικός
Αυτό το τυπάκι που στην καθημερινότητα ή είναι πολύ ντροπαλό ή πολύ σνομπ ή μια μίξη και τέλος πάντων μιλάει μόνο στην κλίκα του και σου τη σπάει, όταν τρέξει αλκοόλ στο αιματάκι του, μεταλλάσσεται. Τότε γίνεται ο σούπερ κοινωνικός τύπος που έστω για μια νύχτα γίνεται κολλητός με όλους. Και όταν ξημερώσει αναρωτιέσαι αν θα σε χαιρετά ή θα συνεχίζει να σηκώνει υποτιμητικο-κομπλεξικά το κεφάλι κάθε που τον προσπερνάς.

3. ο χορευταράς
Ναι υπάρχει αυτή η κατηγορία, με διάσημους αντιπροσώπους που θα μείνουν ανώνυμοι για λόγους οικονομικούς (δεν θα διαφημίσομεν κιόλα-), που όταν μεθούν είναι σαν να τους βάζεις νέφτι στο κωλομέρι. Πρέπει να σηκωθούν να χορέψουν με κάθε τραγούδι, αν είναι στα μπουζούκια θα ανέβουν πίστα και θα σύρουν πρώτοι το χορό και γενικώς θα χτυπάνε παλαμάκια με κάθε ευκαιρία. Αν είσαι μαζί τους ετοιμάσου να χορέψεις κι εσύ γιατί θα σε σηκώσει/στριφογυρίσει/ταρακουνήσει με κάθε τίμημα.

4. ο στρίπερ
Κι όμως το είδαν κι αυτό τα ματάκια μου. Ήμανε σ'ένα πάρτυ και πέφτω πάνω στην εξής σκηνή με τη φίλη μου: στο δωμάτιο που αφήνουμε τα παλτό, ένας τύπος είναι ξαπλωμένος φαρδύς πλατύς φορώντας μόνο ένα κίτρινο εφαρμοστό σλιπάκι με τον tweety και μια τύπισσα κάθεται δίπλα του και τον παρακαλά να μη γδυθεί. Τελικά αυτή μάθαμε ότι είχε άλλους σκοπούς και ύστερα από κανα μήνα το κουτούπωσε το παλικάρι. Πριν το ευτυχές ζευγάρωμα όμως, οι φίλοι του με ενημέρωσαν ότι το έχει συνήθειο σε κάθε μεθύσι να τσιτσιδώνεται. Ευτυχώς σε αυτό το gathering εγώ δεν είδα τον τουίτυ του.

5. ο θα σας σπάσω στο ξύλο όλους
Είναι ο άντρας ο βαρύς που θα κατεβάσει το ποτήρι και θα σηκώσει τα μανίκια για καβγά, απέναντι σε όποιον του μιλήσει κάπως ή αλλιώς, ή μιλήσει στο αμόρε του, ή απλώς βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο μαζί του και τον ζαλίζει με την ύπαρξή του. Το πιθανότερο είναι ότι θα απειλεί και χέρι θα σηκώσει μόνο για να στηρίξει το ζαλισμένος κεφάλι του. Είναι μια πληγωμένη ψυχή.

6. ο βιαστής
Όλοι όσοι πίνουμε σοβαρά, μετά από κάποιο σημείο αισθανόμαστε τη γνωστή ευχάριστη ζεστασιά στην καρδιά μας, τη γλώσσα μας να λύνεται σε βωμολοχίες και προστυχόλογα και γενικά τις αναστολές να φεύγουν. Ο εν λόγω τύπος μεθύστακα, όταν του φύγουν οι αναστολές, θα βγάλει από μέσα του τον βιαστή και ούτε οι οικείοι του δεν ξέρουν που θα φτάσει. Μα μπορεί να βγάζει την μπλούζα του, μα μπορεί να χουφτώνει ασύστολα το γκομενάκι που έχει βάλει στο μάτι, μα μπορεί και να το κλειδώσει πουθενά. Το πιο αστείο σκηνικό που έζησα με τον τύπο βιαστή είναι να βγάλει έξω το εργαλείο του και να παρακαλά μια κοπελιά να κάνουν σεξ, ενώ μάλιστα είχε οφίσιαλ αίσθημα, κι αυτή δεν τον ήθελε καν. Τρομάξαμε να τον μαζέψουμε.

7. ο που το παίζει ξεμέθυστος
Είναι ο παρλαπίπας που νομίζει ότι ξέρει τι μας συμβαίνει και θέλει να το αναπτύξει ακαδημαϊκά. Μπορούμε βέβαια να τον πούμε και παπαρολόγο. Πάντως δε σκάει με τίποτα. Και μένει και ο αφάσωτος του πάρτυ.

Φυσικά όλοι μπορεί να έχουμε βρεθεί στα μεθύσια μας σε περισσότερο από ένα ρόλους, ή να κάναμε πράγματα που δεν συμπεριλαμβάνονται στη λίστα. Σε κάθε περίπτωση, το αλκοόλ μπορεί να έχει πολύ άσχημες συνέπειες, γι'αυτό φροντίστε να έχετε κάποιον να σας κουβαλήσει/φροντίσει/συγκρατήσει, για να μην αφεθείτε κάπως έτσι, ή για να μην φτάσετε να κουτουπώσετε κάτι σαν αυτόν.

Και τώρα βγαίνω να τα πιω.

Είναι μύθος το δασύτριχό σου στήθος

Σήμερα με απασχόλησε σοβαρά -σε βαθμό να φάω τα μουστάκια μου και να ξύσω όλα τα χαλιά- το ζήτημα του μύθου γύρω από ένα όνομα. Η ιστορία ξεκίνησε κάπως έτσι... Μια φίλη μου εδώ και χρόνια μου λέει για έναν δάσκαλο χορού που είχε κάποτε ο οποίος υπέθετε πως είχε μεγάλο πέος. Πώς έφτασε σε αυτό τη συμπέρασμα; Ακόμα κι η μάνα της παρατηρούσε ότι ένα βουναλάκι εξέχει στον καβάλο του. Εγώ της έλεγα πως μπορεί απλά να φόραγε εφαρμοστά - κάπως έτσι έχω τους χορευτές latin στο μυαλό μου- ή νά'χει μεγάλα αρχίδια ή να είναι πολύ τριχωτός και χιπις και να κάνει μαξιλαράκι. Αλλά πάρα τις εναλλακτικές μου, ο μύθος του χορευτή κράτησε χρόνια, μέχρι που οι μικρές παρθένες γράφονταν στη σχολή για να τον δουν αλλά ο τύπος είχε φύγει φαντάρος. Και εδώ ταιριάζει αυτό το χιτάκι της Γαρμπή, ξέρεις ως προς το μέγεθος, που έσπευσε να μου θυμίσει ο Πίκος Απίκος (πήρες αρκετή δόξα;) ο οποίος είναι υπέροχος, κούκλος και αθλητικός (φτάνει;). Τελικά, για να γυρίσουμε στη φίλη, μετά από χρόνια τον κουτούπωσε (αμήν!) και μάθαμε όλοι ότι όντως την είχε μεγάλη ή τουλάχιστον μεγάλη για τα δεδομένα της φίλης. Μέτρο σύγκρισης: η παλάμη. Δηλαδή, κατά πόσο μπορούσε να την κλείσει η όχι. Τι να πεις...

Παρομοίως θυμάμαι πριν χρόνια που μου κόλλαγε ένας τύπος στο facebook (όταν είχα) και τον έδειξα στην καλή μου σχολική φίλη να τον τσεκάρει. Και όχι μόνο τον τσέκαρε, αλλά τον ήξερε κιόλας και μάλιστα είχε τη φήμη σε όλη τη γειτονιά ότι είναι και ο καλύτερος στο κρεβάτι. Υπήρχε στη γειτονιά ο θεός του σεξ κι εγώ δεν το ήξερα και δεν τον ήξερα. Πάνω που ίσως να υπήρχε ελπίδα διόρθωσης, δεν έμαθα ποτέ αν ο μύθος ήταν βάσιμος -όπως η φίλη μου η άλλη εξέτασε τον χορευτή- γιατί ο γαμιάς της γειτονιάς, μπορεί να μίλαγε για τα γλυκά μου μάτια που είδε την Ανάσταση (ένα χωριουδάκι είναι η Αθήνα τελικά), αλλά εγώ του έριξα Χ πριν ενημερωθώ περί του μύθου του. Όποιος βιάζεται!

Πέρα από τις σχολικές ιστορίες για αγρίους, το ζήτημα του μύθου για μένα φούντωσε πραγματικά μόλις σήμερα που ανακάλυψα ότι ένας μύθος εξαπλώνεται γύρω και από το δικό μου όνομα. Κι αυτό γιατί οι άνθρωποι, και δη οι άνδρες και δη οι μεθυσμένοι και δη αυτοί που έχουν καιρό να παρκάρουν το ερπετό τους, τους λες δυο πράματα και ακούν άλλα δέκα επιπλέον που δεν τους είπες. Ο κολλητός του φίλου μου, ανήκει σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες και η ιστορία εξελίχθηκε κάπως έτσι:

Ήμανε... σε πάρτυ με πολλές μεθυσμένες -τη χαρά- ενώ εγώ απλώς βρισκόμουν σε μια ευθυμία από το ποτό και ήθελα να πειράξω λίγο το αγόρι μου με την ιδέα να φιλήσω μια τύπισσα που μεθοκοπούσε δίπλα μου. Τονίζω, το kinky βρισκόταν στην ιδέα και μόνο, δεν έκανα και πρόταση. Εκείνος βέβαια, με τη σοβαρότητα του σπαστικά ξεμέθυστου του πάρτυ ,απάντησε πως δεν θα με μοιραζόταν με κανένα ανθρώπινο ον. Με άλλα λόγια, μην τολμήσεις και φασώσεις θηλυκό, σε γά...σα.

Περνούν οι μέρες -φτάνω στο θέμα μου- και είμαστε στο σπίτι του κολλητού ο οποίος ανοίγει το ένα κρασί μετά το άλλο για να ρίξει ένα γκομενάκι το οποίο όλως περιέργως ήθελε εμένα (τι πέραση που έχω η άτιμη!) Εκεί λοιπόν, για να μη φανώ αγενής και προσβάλλω την κοπέλα, επανέλαβα τα λόγια του αγοριού ότι μπλα μπλα... δεν θα με μοιραζόταν, να φανεί ότι με εμποδίζει βραδερφέ μια ανώτερη δύναμη και δεν ενδίδω.

Ο κολλητός -παρόλο που το φάσωσε τελικά το γκομενάκι- άκουσε τα λόγια μου σαν φαντασίωση και τα μετέφερε αναλόγως. Μέσα σε λίγο καιρό (ή μπορεί απλά εγώ να άργησα κανα δίμηνο να το μάθω) όλοι οι φίλοι και μη του αγοριού μου "έμαθαν" τι ξενέρωτος και συντηρητικός είναι ο δικός τους σε αντίθεση με εμένα που είμαι η σούπερ απελευθερωμένη στο σεξ και του προτείνω να κάνουμε τρίο και λοιπά ανωμαλιάρικα και εκείνος αρνείται. Ξαφνικά είχα γίνει η θεά του σεξ κι ο άλλος ο τυχερός του τζακ ποτ, ο οποίος μπορεί όργια να μην δεχόταν να κάνει (ούτε στη φαντασία) με την κοπέλα που είχε δαγκώσει τη λαμαρίνα (ε, να παινευτούμε) αλλά, καθώς δεν τον χαλούσε να κομπάζει στην αντροπαρέα, δεν φρόντιζε να διορθώσει και τη φήμη μου.

Κατά πόσο βέβαια αυτό είναι φήμη, μύθος ή πραγματικότητα, ακόμα δεν τό'χω αποφασίσει. Μια φορά πω ότι απελευθερωμένη τόσο δεν είμαι. Αν ήταν άσχετος ο τύπος που θα συμμετείχε, μπορεί και να έδινα μια σκέψη, αν το αγόρι απλά έπαιρνε μάτι θα τού' δινα και δυο σκέψεις -λέμε τώρα- αλλά να δω εγώ το δικό μου μανάρι να το μπαλαμουτιάζει άλλη, θα βγάλω τα νύχια μου και θα τη γδάρω. Άσπρη γάτα, όχι και άσπρο πρόβατο.

Και κάπως έτσι, μου βγήκε το όνομα, χωρίς να βγάλω τα μάτια μου. Αυτά είναι.

Poor is the man whose pleasures depend

 on the permission of another...

Υ.Γ.: ** Γείτονα, αν διαβάσεις την ιστορία, να ξέρεις ότι κάνω Ανάσταση στην ίδια εκκλησία ακόμα. **

Το Χρονικό της Ίωσης

"I'm not sick, my nose is just overflowing with awesome"

Ή με ματιάσανε, ή μάγια μου κάνανε, φταίει ο ανάδρομος ή με καταράστηκε μια κομπλεξική. Όλα μαζί γινήκαν τα κακά κι εγώ σιγοψήνομαι στον πυρετό εδώ και τέσσερις μέρες και δε λέω να γιάνω! Κι από πάνω είδα όλο τον 4ο κύκλο του trueblood σε ένα 24ωρο... (παρένθεση: ανάμεσα στην εναλλαγή αίμα-σεξ-αίμα έδειξε και μια αστεία σκηνή: ένας τύπος χωρίζει μια βαμπιρίνα και πετάει τα πράγματά της σε μια κούτα* κι ανάμεσα, το βιβλίο του twilight! Αχ και πονώ όταν γελώ) Μα μιλάμε για χρονικό και ξεχάστηκα.

Μέρα πρώτη: Μπουζούκια

Γιόρταζε ένας φίλος και αποφάσισε το ΣΚ να μας πάει μπουζούκια. Χαρά, φτιασίδια και πήλινγκ η γατούλα, ετοιμάστηκα φωτιά για το βράδυ, το οποίο ακολούθησε με πολύ ποτό και παθητικό τσιγάρο. Κάποια στιγμή ανάμεσα στα ουίσκια, σήκωσαν το άσπρο γατάκι μαζί με την κοπέλα του εορταζόμενου να χορέψουμε και να ανέβουμε στην πίστα να γίνει πανικός και να περάσουμε ουάου. Μία τύπισσα μόνο δεν χόρεψε, δεν πέταξε λουλούδια, δεν χτύπησε παλαμάκια βρε αδερφέ! Νομίζω μόνο πως σηκώθηκε για σεξ στην τουαλέτα με το συνοδό της -τον οποίο είχε φοβερίσει κιόλας να μην χορεύει ποτέ- και γενικώς ήταν λίγο wet blanket. Τι σχέση έχει αυτό με την ασθένεια; Ε όταν αρρωσταίνουμε πρέπει να κράζουμε.

Μέρα δεύτερη: Hangover

Κενή μέρα και αδιάφορη, που την περνάς φροντίζοντας τον εαυτό σου και τους άλλους μεθυσμένους και βασικά κοιμάσαι όλη την ώρα

Μέρα τρίτη: Καθαρά Δευτέρα

Ευκαιρία να φας μέχρι σκασμού θαλασσινά και ταραμοσαλάτα μιας και αετός ούτε καν με τέτοιο κωλοβρόχι. Βασικά ακόμα ήμουν σε φάση hangover οπότε ο αετός δεν πέταγε ποτέ.

Μέρα τέταρτη: ιωσούλα μωρέ

Ξυπνώ και νιώθω νεκρή αλλά σκέφτομαι ότι την Τετάρτη θα είμαι περδίκι. Συνεχίζω να το πιστεύω έως το απόγευμα.

Μέρα δεν θυμάμαι, γιατί ξεκίνησε το χάος. Και μετά το τίποτα.

Έβρισα 27 φορές τον πατέρα μου που είμαι άρρωστη, και 16 φορές είπα ότι θέλω να πεθάνω. Μετά μετάνιωσα 59 φορές που διέγραψα το facebook, 87 αποφάσισα να φτιάξω καινούριο και μόνο 2 υπενθύμισα στον εαυτό μου "γατούλα άσπρη, το facebook δεν αρκεί για να σου κρατήσει παρέα." Α, και παραλίγο να φτιάξω twitter. Δηλαδή μπορεί και να έφτιαξα.
Τελείωσα ένα βιβλίο και άφησα άλλα τρία στη μέση. Είδα ταινίες που βαρέθηκα ή μπορεί και να μην τις είδα και να είχα παραισθήσεις. Μίλησα καμιά 1600 λεπτά στο τηλέφωνο και έστειλα τα μισά μηνύματα. Δοκίμασα να βατευτώ με πυρετό για να δω πως είναι. Τελικά μετά μου ανέβηκε κι άλλο και αποφάσισα να κάνω μήνυση σ'αυτόν που μου είπε ότι το σεξ ρίχνει τον πυρετό. Εν τω μεταξύ, ψηνόμουν σε τέτοιο βαθμό που άρχισα να αναρωτιέμαι αν η τόσο υψηλή θερμοκρασία του σώματος σκοτώνουν τα σπερματοζωάρια. Αλλά να μου πεις, εδώ τα μικρόβιά μου δεν μπορεί να κάψει...
Και καθώς επαναλαμβάνω συνεχώς πόσο βαριέμαι, μια ανώτερη δύναμη με ακούει και σκάνε δυο προτάσεις για έξοδο και ένα πάρτυ που ανέμενα πώς και πώς. Και τα χάνω όλα. Τόσο ακριβά να πληρώσω τα μπουζούκια δηλαδή;
Βαριέμαι τόσο ανελέητα που πήρα να δω επεισόδια του Glee. Ακόμα δεν το έκανα, αλλά κοντοζυγώνουν οι ώρες που θα πέσω στην ανάγκη. Τα περαστικά μου, τα πίνω στην υγεία μου.

Barney

Η τέχνη του στριπτίζ (2)

Gentlemen, your turn!

Και τώρα έφτασε η στιγμή που όλοι περιμένατε: ανάρτηση για το ανδρικό στριπτίζ! Θα μου πεις τώρα φίλε αναγνώστη, ότι, ναι μεν είναι ωραίο να βλέπεις γατούλες να τσιτσιδώνονται και να σου τρίβονται πονηρά, αλλά ο άντρας ο βαρύς δεν λικνίζεται. Και εδώ θα απαντήσω με σθένος: "όταν είσαι σε μία σχέση -γιατί δεν θα τσιτσιδωθείς στην κοπέλα που ξέρεις δυο νύχτες και μια μέρα- το στριπτίζ πρέπει να γίνεται και από τα δύο φύλα. Όχι για λόγους ισότητας και δήθεν-φεμινιστικές κομπλεξιές, αλλά γιατί απλά είναι καύλα να βλέπεις έναν άντρα να επιδεικνύει τη δύναμή του και να σου πετάει πίσω το παιχνίδι "now you look but cannot touch". Και όταν ο άντρας που κάνει στριπτίζ είναι ο δικός σου, τον ερωτεύεσαι περισσότερο μέσα από τον θαυμασμό (δώσε καλό σεξ και δύναμη-υπεροχή-εξουσία σε μια γυναίκα και πεθαίνει για σένα.

Κρίνοντας το θέμα του ανδρικού στριπτίζ ιδιαιτέρως αμφιλεγόμενο και κρίσιμο, αποφάσισα να θέσω το θέμα στην κοινότητα. Στο forum e-steki αναπτύχθηκαν μερικές ωραίες απόψεις, θετικές και αρνητικές (η σεμνοτυφία θα μας φάει) και δυστυχώς λίγες εμπειρίες (αχ Έλληνα βαρβατάντρα). Αλλά, έψαξα στο ξενόγλωσσο διαδίκτυο (έτσι, να παινέψουμε και τας γνώσεις μας), ρώτησα φίλους και γνωστούς και τελικά θα σας παρουσιάσω και τη δική μου εμπειρία.

Ένας τύπος που βγαίναμε για αρκετό καιρό... εντάξει όταν τα ξαναβρήκα με τον πρώην μου, μια μέρα μου πέταξε την φόρμα όπως βγάζουν οι στρίπερ το εσώρουχο και κουνήθηκε λίγο στο ρυθμό ενός βαρβάτου τραγουδιού που έπαιζε. Τι σκέφτηκα εγώ η πουριτανοσυντηρητική; "Μμμ... βρώμικο παρελθόν έχει αυτός." Τι σκέφτηκε η πληγωμένη γάτα; "Πού τά'μαθε αυτά το καλοκαίρι; Με τι παρέες γύριζε;" Αλλά το θέμα μας είναι άλλο. Πόσο σέξι ήταν τελικά (έμαθα ότι τις κινήσεις τις είχε δει σε στριπτιτζάδικο, ενώ τα είχαμε ξαναβρει - και μετά σου λέει...). Έπειτα τελοσπάντων ανακαλύψαμε το βίντεο κλιπ του Sexy and I Know It και ομολογώ πως το ανδρικό στριπτίζ απενοχοποιήθηκε τελείως στο μυαλό μου. Καταρχάς δείχνει ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ούτε εξωτικό προϊόν ούτε τούμπανο για να κουνιέται σέξι. Και όποιος πει ότι απλώς το βλέπει και σκάει στα γέλια είναι κακόβουλος, μονόπλευρος, μονόφθαλμος και ό,τι άλλο αποφασίσω.

η φιλοσοφία

Το ανδρικό στριπτίζ έχει στόχο κυρίως να αποτελέσει επίδειξη δύναμης. Γι'αυτό και όποιος πάει είτε να προσαρμόσει τις γυναικείες κινήσεις στα μέτρα του είτε να τριφτεί στο θεατή θα φανεί πιο αδερφή κι από γκέυ (γιατί πήγα και στο Athens Pride και είδα πώς χορεύουν). Κάθε χορογραφία μιμείται τις κινήσεις του σεξ. Κι ενώ η γυναίκα σε προκαλεί να την πιάσεις, ο άνδρας-στρίπερ σε πειράζει, σε απειλεί και σου δείχνει τι μπορεί να σου κάνει με τα προσόντα του. Είναι αυτό που έκανε ο Elvis Presley και μιμήθηκε ή συνέχισε ο Michael Jackson.

οι κινήσεις

Με πολύ μεγάλο κόπο εδώ και μία εβδομάδα συνέλεξα επιμορφωτικά βιντεάκια: από το coyote ugly, το full monty (ευχαριστώ venividivici), μια λατινοαμερικάνικη αναπαράσταση και μια γιαγιά που ζητάει στρίπερ για τα 100α γενέθλιά της. Αλλά αυτή τη φορά θα δώσω επιπλέον tips γραμμένα με τα χεράκια μου. Καταρχάς, στο ανδρικό στριπτίζ είναι επιτρεπτό να γελάτε και να χαμογελάτε που και που. Ωστόσο, για να μη γελάει και στο φινάλε η κοπέλα που βλέπει, πρέπει να βγάλετε τα ρούχα με τη σωστή σειρά - μη γδυθείτε και μείνετε με τις κάλτσες!- Άρα, αν φοράτε κάλτσες τις βγάζετε πρώτα, έπειτα ξεκουμπώνετε αργά το πουκάμισο, κάνοντας παύσεις, αλλά μην το βγάλετε αμέσως. Όταν βγει μπορεί να πεταχτεί στην γυναίκα που αδυμονεί και μετά σειρά έχει το φανελάκι το όποιο μπορείτε να βγάλετε γυρισμένος πλάτη (ναι, η ανδρική πλάτη εν δράση είναι ότι πιο σέξι, μαζί με ένα σφιχτό κωλαράκι) και να το στριφογυρίσετε στον αέρα. Τώρα το παντελόνι˙ αν είναι φαρδύ μπορείτε πρώτα να το ξεκουμπώσετε αργά, καθώς κατεβάζετε το φερμουάρ να έχετε και ανάλογη πρόστυχη έκφραση και έπειτα να το αφήσετε να πέσει κάτω. Αν είναι τζιν, προτείνω να το κάνετε καθιστός. Το παντελόνι είναι από τα πιο σημαντικά σημεία, και έχετε τη δυνατότητα να το ανοίξετε και να προκαλέσετε τη φίλη σας με το "boner" που θα πετάει από μέσα, γυρίζοντας στο πλάι. Τονίστε το, χαϊδέψτε το, κάντε το οτιδήποτε για να προκαλέσετε! Το ίδιο να κάνετε και όταν μείνετε με το εσώρουχο˙ εδώ όμως σταθείτε για λίγο, είναι το πικ του σόου! Και τέλος βγαίνει κι αυτό σαν επιβράβευση.

η playlist

Εδώ δεν θα προτείνω αισθησιακά κομμάτια όπως στις κυρίες. Όπως είπαμε στόχος είναι η επίδειξη δύναμης κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με αντιστοίχως δυνατά κομμάτια. Ακολουθούν μερικά κλασσικά καθώς και δικές μου προτάσεις. Ουσιαστικά όμως πρέπει να διαλέξετε ό,τι σας κάνει να αισθάνεστε καυτός, βαρβάτος και δυναμικός.

1. Need You Tonight  -  INXS

2. Suicide Blonde  -  INXS

3. Never Tear Us Apart  -  INXS

4. You Sexy Thing  -  Hot Chocolate

5. Sexbomb  -  Tom Jones
6. Kiss  -  Tom Jones (πιο σέξι)

7. You Can Leave Your Hat On  -  Joe Cocker

8. Hot Stuff  -  Donna Summer

9. All Right Now  -  Free

10. You Shook Me All Night Long  -  AC/DC

11. Pour Some Sugar On Me  -  Def Leppard

12. I'm Too Sexy  -  Right Said Fred

143. I Want Your Sex  -  George Michael

η προετοιμασία

Κι εδώ ισχύουν τα ίδια με το γυναικείο στριπτίζ. Η προσεγμένη ατμόσφαιρα είναι σε κάθε περίπτωση θετική αλλά όχι απολύτως απαραίτητη. Είναι το bonus που θα σας κάνει να το απολαύσετε περισσότερο αλλά και οι άντρες θα νιώσουν πιο σέξι. Συνεπώς, μπορείτε να φτιάξετε αισθησιακό φωτισμό, να προμηθευτείτε εσώρουχο με κλιπς (ναι είναι πολύ σέξι και πουλούν τα sex shop), να φορέσετε ακόμα και στολή (μπάτσος και έτσι), να βάλετε μουσική και αρχίζει το show!

Μιας και έρχεται ΣΚ, εύχομαι να περάσετε όμορφα πειραματιζόμενοι. Και για αυτούς που δεν έχουν άμεσα θεατή να επιδείξουν τα ταλέντα τους, μάθε τέχνη κι άστηνα!

Η τέχνη του στριπτίζ (1)

For the Ladies

Εν όψη αγιοβαλεντίνικων εορτασμών, τα μου-μου-ε είχαν γεμίσει με αφιερώματα περί στριπτίζ˙ από προσφορές σε ειδικά φουστάκια με κλιπ έως σεμινάρια lap dance. Αφού αυτή η μέρα πέρασε, θα κάνω κι εγώ τη συμβολή μου στο πεδίο, μεταδίδοντας τη σοφία και την εμπειρία που απέκτησα. Τυχερά γατάκια!

Καταρχάς -φίλτατοι αναγνώστες- το στριπτίζ μπορεί να θεωρείται πια κάτι συνηθισμένο που κάθε ζεύγος έχει -και καλά- δοκιμάσει, στην πράξη όμως απαιτεί πολύ θάρρος. Πρέπει να βάλεις στην άκρη κάθε ντροπή. Ως ανθρωποειδή έχουμε την τάση να ψιλο-κοροειδεύουμε ό,τι μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα. Αντίστοιχα, οι εκκολαπτόμενοι στρίπερ έχουν την τάση να σκάνε στα γέλια πράγμα που και το mood μπορεί να χαλάσει αλλά και να κλειδώσει τις κινήσεις.
Συμβουλή 1η: Μη γελάτε!
Είτε είστε στο σενάριο που χορεύετε για τον καλό σας, είτε σας χορεύει το μανουλάκι και το δείτε να γελάει άβολα, μην γελάσετε! Επιτρέπονται μόνο τα σέξι χαμόγελα τύπου: "καημένο αγοράκι δεν θα με αγγίξεις ακόμα..."

Προσωπικά, ενώ είχα δει το Striptease στην τρυφερή ηλικία του δημοτικού (και επηρεάστηκα βαθύτατα) το θέμα του στριπτίζ επανήλθε στο μυαλό μου πολλά χρόνια αργότερα και μόνο όταν μου το πρότεινε το μανάρι. Και τελικά, ενώ μπορεί να αφήνεις έναν άνθρωπο να σε βλέπει γυμνό καθημερινά, όταν τσιτσιδωθείς μπροστά του ενώ αυτός είναι ντυμένος, σε πιάνει ένα κοκομπλόκο.
Συμβουλή 2η: Σκεφτείτε ότι είστε θεές
Οι έμπειρες στρίπερ λένε στις νεόφερτες "Η γυναίκα που γδύνεται είναι ανώτερη από τον άνδρα που κοιτάει". Ναι για να τσιτσιδωθώ μελέτησα και το βιβλίο της Χειρδάρη. Όσο για αυτή την ατάκα, μην κολλήσετε σε σεξιστικά επιχειρήματα. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, και αφού είναι ιερός (η ικανοποίηση του αρσενικού θεατή), ας σκέφτεται η στρίπερ ό,τι την κάνει να νιώθει ωραία.

Σε αυτό το σημείο θα αναλύσω τα βασικά σημεία όπως τα δοκίμασα στην πρακτική, χωριστά για κάθε φύλλο (θα ακολουθήσει αφιέρωμα στους άντρες...)

Ladies (Part 1)

η playlist

Αδιαμφισβήτητα το You can leave your hat on αποτελεί το κλασικότερο κομμάτι στριπτίζ, αλλά, καθώς το θεωρούσα συνηθισμένο, δεν το δοκίμασα για να σας πω τα "αποτελέσματα" που έχει. Έτσι, θα σας παραθέσω μια playlist την οποία χρησιμοποίησα εν μέρει στο lap dance και άφησα να παίζει και μετά το show για να διατηρηθεί η εμπειρία του στριπτίζ στο μυαλό του θεατή.

1. Stroker Ace - Lovage

2. Sex (I'm A...) - Lovage

3. Archie & Veronica - Lovage

4. Pit Stop (Take me home) - Lovage

5. Anger Management - Lovage (instrumental)

6. Strangers On A Train - Lovage

7. Koala's Lament - Lovage

8. Book of the Month - Lovage (instrumental)

9. Glory Box - Portishead

10. Numb - Portishead

11. Pedestral - Portishead

12. Lifeboat - Lovage (instrumental)

13. Ketto - Bonobo

14. Histoire d'O - Pierre Bachelet

15. O' et Sir Stephen - Pierre Bachelet

το mood

Θέλει οπωσδήποτε προσοχή. Δεν χρειάζονται πολύπλοκα πράγματα για να είναι καλό, αλλά φυσικά καλοδεχούμενος όποιος έχει χρόνο και όρεξη. Το σκηνικό είναι απλό: κλείνουμε τηλέφωνα, αμπαρώνουμε θειές απ'όξω και λοιπές ενοχλήσεις, και στήνουμε μια καρέκλα σε ελεύθερο χώρο (όχι καναπές κορίτσια, θα πιαστείτε και δεν θα μπορείτε να πηγαίνετε κι από πίσω του). Για όσους μένουν με γονείς που βρίσκονται συνεχώς εντός σπιτιού -και σαλονιού- καλή είναι και η καρέκλα του γραφείου. Στη συνέχεια φτιάξτε χαμηλό φωτισμό, κάνει και ένα μαντήλι-φουλάρι πάνω στο πορτατίφ. Τέλος, επίδοξες στρίπερ, φροντίστε να ντυθείτε με σέξι ρούχα που βγαίνουν εύκολα (καλό είναι να βάλετε και τη γόβα σας). Αφού το αγόρι καθίσει αναπαυτικά, σηκώνουμε αυλαία.

οι κινήσεις

Πριν ξεκινήσετε τίποτα περίπλοκα μπαλετικά μαθήματα, pole-dancing κλπ. θα σας σώσω: οι άντρες έχουν πρακτικό μυαλό και δεν θα πολυασχοληθούν με τη χορογραφία σας˙ και γδυτές να σταθείτε μπροστά τους θα καυλώσουν μόνο στο θέαμα. Οπότε, στόχος είναι να τους τυραννήσετε αισθησιακά. Ψάξτε για 1, 2, 3 βιντεάκια να πάρετε ιδέες, αλλά ουσιαστικά αγγίζουμε, κουνάμε γοφούς και σκύβουμε δείχνοντας πωπάκια, βγάζοντας κατιτίς παράλληλα.

η φιλοσοφία

Η τέχνη του στριπτίζ βασίζεται στη διέγερση που προκαλεί το ότι βλέπεις αλλά δεν μπορείς να έχεις. Γι' αυτό και -απ'ό,τι ξέρω- κανένα καλό στριπτιτζάδικο δεν έδωσε τις στρίπερ του για επιπλέον παροχές. Συνεπώς σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήσετε τον τυχερό άντρα να σας σταματήσει για να κάνετε σεξ, πριν τελειώσει το show, ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΑΡΑΚΑΛΑ. Εντάξει, μην του τρίβεστε και μισή ώρα γιατί θα γίνετε ελαφρώς... καριολίτσες. Τα στάδια τελικώς θα είναι τα εξής: ρούχα (ας πούμε) - εσώρουχα - στριγκάκι και ερπώμενη σαν αιλουροειδές στα γόνατα του άντρα. Και επειδή σε αυτό το τελευταίο θα κολώσετε, δεν ξεχνούμε: "είμαστε θεές όταν κάνουμε στριπτίζ".

η παραλλαγή: Οι προτάσεις δεν αναιρούν τη δυνατότητα το στριπτίζ να απευθύνεται σε άλλο θηλυκό. Σε κάθε περίπτωση, καλά να περάσετε όλοι! And stay tuned for part 2.

Όταν το σεξ στραβώνει...

Ένα ποστ γραμμένο ακριβώς ένα χρόνο πριν. Αλλά πάντα επίκαιρο!

Το τελευταίο δίμηνο η θεά τύχη δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή μαζί μου (ίσως πρέπει να ανατρέξω στη μνήμη μου ποιοι μου ευχήθηκαν καλή χρονιά ή πώς πέρασα στην αλλαγή..) και παθαίνω συνεχώς αμυγδαλίτιδες. Η αντίδραση των πρόστυχων φίλων μου είναι χυδαία αντιστοίχως: "Κόψε επιτέλους τις π..."

Πέρα από την πλάκα και λόγω του ερευνητικού μου δαιμονίου, έψαξα να βρω αν θα μπορούσε να υπάρχει σχέση ανάμεσα στους καταραμένους αδένες και το στοματικό σεξ. Κι όμως λοιπόν, βρήκα μια κωμικοτραγική είδηση που δημοσιεύτηκε σε ρωσική εφημερίδα και το αποδεικνύει: Μια νιόπαντρη 19χρονη, ξύπνησε την επόμενη μέρα του γάμου της με αφόρητους πόνους στο λαιμό ενώ παράλληλα αιμορραγούσε. Τι κατέστρεψε το πρωινό του ζευγαριού (την καλύτερη .. ώρα την έχασαν στο νοσοκομείο) ... το πέος του άντρα προκάλεσε πληγές στις αμυγδαλές της κοπέλας, σύμφωνα με τη διάγνωση των γιατρών. 

Παράλληλα βρήκα κι άλλες παρόμοιες ειδήσεις, από μοναδικά γεγονότα έως τα πιο συνηθισμένα ατυχήματα κατά τη διάρκεια του σεξ. Ένα σοβαρότερο ατύχημα που διάβασα ήταν το εξής: ένας Νεοϋορκέζος θέλησε να ζήσει αυτό που λένε για τη Νέα Υόρκη "the city that never sleeps" και αποφάσισε να κάνει ένεση κοκαΐνης στο πέος του για να διαρκέσει όλο το βράδυ. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπτύξει γάγγραινα και να χρειαστεί να του αφαιρέσουν εννιά δάχτυλα, τα δύο του πόδια και φυσικά το πέος του. Χάθηκε ο κόσμος να αγοράσει ένα κουτί Viagra που θα του ερχόταν πιο εύκολα και οικονομικά; Εκτός από την εξυπνάδα του Αμερικάνου, ακούω από γνωστούς για ελληνικές -σχεδόν αντίστοιχες- καφρίλες, όπως το να βάζουν κρίκο, μπάρα κλπ. Ας μη σχολιάσω την αισθητική είτε αφορά γυναικεία είτε ανδρικά όργανα (περί ορέξεως...), απλά ενημερώνω ότι ο τύπος που ξέρω ότι το έκανε κατούραγε για ένα μήνα αίμα. Καλύτερα να μην πειραματιζόμαστε με σημαντικά όργανα.

Ας περάσω όμως σε μία λίστα με τα πιο συνηθισμένα ατυχήματα και πώς μπορείτε να τα αποφύγετε ή τουλάχιστον να τα αντιμετωπίσετε:

Concept 1: The Carpet Burn
Τι πιο ατμοσφαιρικό από μουσική, κρασί, τζάκι.. πάνω στο χαλί. Το τελευταίο όμως μπορεί να αποτελέσει αιτία εγκάυματος αν τριφτεί πάνω του γυμνό δέρμα. Γι' αυτό, πέρα από το κρασί, πάρτε και μια απαλή κουβέρτα για να αγκαλιαστείτε από κάτω της και όταν ανάψουν τα... αίματα, τη χρησιμοποιείτε για προφύλαξη.

Concept 2: The Swing Thing

Η σκηνή του Sex and the City όπου η αρσενική version της Samantha την καλεί να κάνουν κούνια, ενέπνευσε πολλούς να κρεμαστούν από κούνιες, πολυελαίους και σκάλες, πράγματα που οδηγούν συχνά σε σπασμένα μέλη. Αν δε θέλετε το παιχνίδι να καταλήξει στο ΚΑΤ, όταν αντιληφθείτε ότι δεν έχετε καλή ισορροπία, ενημερώστε αμέσως τον συμπαίκτη σας.

Concept 3: 9 1/2 Weeks

Επηρεαστήκατε από τον John και την Elizabeth και θέλετε να αλειφθείτε με μέλια και σοκολάτες. Το μέλι όμως ενδέχεται να κολλήσει αν έρθει σε επαφή με δασύτριχη και μη αποτριχωμένη περιοχή. Πρόταση: Ζεστάνετε σοκολάτα, ανακατέψτε με γάλα ή κρέμα γάλακτος και απλώστε το μίγμα χλιαρό (δοκιμάστε το πρώτα, στόχος είναι να "ζεσταθείτε" και όχι να καείτε!)

Concept 4: Joint Shower

Καθώς κάνεις ντους, φωνάζεις τον παρτενέρ σου να σαπουνιστείτε. Λίγο το νερό, λίγο το σαπούνι μπορεί να οδηγήσει σε ξεγυρισμένες γλίστρες οι οποίες μπορεί να έχουν πολύ άσχημη κατάληξη αν το μπάνιο σας είναι σούπερ-μοντέρνο, δηλαδή έχει πόρτες από τζάμι. Όσο γεροντίστικο κι αν ακούγεται, ένα πλαστικό χαλάκι που βεντουζώνει μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες..

Concept 5: The Hard Job or Blowing in the Wind

Συνήθης κατάληξη μια κούρσας είναι να χαρεί ιδιαιτέρως ο φαλλός και να "ανθίσει". Τι γίνεται όμως όταν η "γύρη" εκσφενδονίζεται στο μάτι της (ή και του, γιατί όχι) συντρόφου; Εκείνη τη στιγμή μπορεί να νιώσει ένα κάψιμο σαν να απέχει ελάχιστα από την τύφλωση. Η ερυθρότητα στο μάτι συνήθως περνά μετά από μερικές ώρες. Γι'αυτό, όσο είναι δυνατό, προσέχουμε πού στοχεύουμε πριν πατήσουμε τη σκανδάλη.

Concept 6: Wild Wild West
Αν επιδοθείτε σε πολύ wild και careless sex υπάρχει κίνδυνος για "κάταγμα πέους". Φυσικά δεν πρόκειται για κάποιο κόκκαλο που σπάει, αλλά είναι σοβαρότερο και συμβαίνει όταν το πέος γλυστρά έξω από τον κόλπο και διπλώνεται απότομα. Συνήθως ακούγεται ένας χαρακτηριστικός ήχος σαν κάτι να σπάει, που ακολουθείται από πόνο, ταχεία απώλεια της στύσης με αποχρωματισμό και πρήξιμο του πέους. Δε θα ήθελα να μπω σε ανατριχιαστικές ιατρικές λεπτομέρειες, αλλά είναι σημειωτόν έχει καλύτερη έκβαση όσο πιο έγκαιρη είναι και η αντιμετώπιση. Γι' αυτό, μην περιμένετε να περάσουν δύο μέρες για να πάτε στο νοσοκομείο αν σας συμβεί κάτι τέτοιο.

Και τώρα, αν και ακόμα δεν έχει μπει ούτε η άνοιξη, αλλά επειδή "ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει", θα σας παρουσιάσω και δύο εκτός εποχής ατυχήματα.

Concept 7: Love me TENTer
Οι λάτρεις του κάμπινγκ και της διαμονής σε σκηνή κινδυνεύουν, αν δε σβήσουν το φως κατά τη διάρκεια των ερωτικών παιχνιδιών, να δώσουν παράσταση σε όλη την κατασκήνωση. Το καλοκαίρι ξεχνάμε τις έγνοιες και τα προβλήματα, αλλά ας μην ξεχνάμε και τη διαφάνεια της σκηνής. Εκτός αν η ηδονοβλεψία των γειτόνων είναι μέσα στο concept.

Concpet 8: SeaQuest
Το υγρό στοιχείο αυξάνει αποδεδειγμένα την ερωτική επιθυμία, καθώς όταν το ανθρώπινο σώμα βρίσκεται μέσα στο νερό σε ηρεμία οι καρδιακές σφύξεις είναι έως και 50% λιγότερες. Ο δημόσιος χώρος, παράλληλα, δηλαδή η θάλασσα, ευνοεί τη σεξουαλικότητα, λόγω της ηδονής που προκαλεί το απαγορευμένο. Ο μεγαλύτερος φόβος είναι ότι οι εραστές θα κολλήσουν... ή με ιατρικούς όρους: "κολεοσπασμός". Δεν πρόκειται παρά για τη σύσπαση μυών που βρίσκονται στην είσοδο του κόλπου, με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό του πέους μέσα σε αυτόν. Το παραπάνω φαινόμενο είναι ιδιαίτερα σπάνιο, αλλά αν η σύντροφος νιώσει πόνο κατά τη διάρκεια ή κατά την πρώτη εισχώρηση πρέπει να σταματήσετε για να μην σας μαζεύει το ΕΚΑΒ με σεντόνια. Και μην ξεχνάμε τα μικρόβια που οργιάζουν στο νερό, γι' αυτό προτιμούμε καθαρές παραλίες.

Το αρθρό είναι ενημερωτικό και σε καμία περίπτωση αποτρεπτικό. Ως τελευταία συμβουλή: ό,τι κι αν σας συμβεί, μην ντραπείτε να ζητήσετε άμεσα τη βοήθεια ειδικού.

p.s.1: "Αγαπηθείτε" ελεύθερα! :D

p.s.2: Οι ιστορίες περί αμυγδαλίτιδας και συναφών επιπτώσεων γράφτηκαν καθαρά για ψυχαγωγικούς σκοπούς. 

          Κανένας λόγος δεν υπάρχει να κοπούν οι π...!

Τι μαθαίνουμε από την ισλανδική οικονομική κρίση

Δηλώνω εκ των προτέρων ότι δεν γνωρίζω πολλά από πολιτική και οικονομία καθώς ποτέ δεν ασχολήθηκα ως μαθήτρια (δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου). Οι μόνες πολιτικές γνώσεις που έχω είναι αυτές που σχετίζονται με ιστορία και φιλοσοφία -άρα αρκετά θεωρητικές- ενώ από οικονομία μάλλον μόνο ό,τι μάθαμε στο λύκειο για τις κινήσεις της αγοράς. Συνεπώς είναι αδύνατο να σας παρουσιάσω το θέμα της οικονομίας της Ισλανδίας με τον τρόπο που θα έπρεπε. Εντούτοις, ανακάλυψα ένα ενδιαφέρον άρθρο (καθώς -το ομολογώ- χάζευα βίντεο στο youtube) αλλά και μια παλιά εκπομπή του σκάι. Έτσι, θα τα ερμηνεύσω όπως τα κατάλαβα ως μικρή γάτα και είστε ελεύθεροι να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα από τις παρακάτω πηγές.

http://www.youkoufme.gr/giati-islandia-den-einai-stis-eidiseis/

http://folders.skai.gr/main/theme?id=64&locale=el

Βλέπω, λοιπόν, στην εκπομπή του ΣΚΑΪ ότι η Ισλανδία ήταν μία από τις 4 πιο παραγωγικές χώρες του πλανήτη με σχεδόν μηδενικό χρέος και έλλειμμα. Με 300.000 κατοίκους και την ανεργία να ανέρχεται στο 1% ήταν η πρώτη στην ψηφοφορία για την καλύτερη χώρα διαμονής (έχει και όμορφες γυναίκες). Αυτός ο οικονομικός "παράδεισος" κατάφερε, όμως, να χρεοκοπήσει. Συγκεκριμένα, οι τραπεζίτες δανείζονταν σε ξένο συνάλλαγμα -που είχε χαμηλό επιτόκιο- 10 φορές περισσότερο απ'όσο άντεχε η οικονομία της χώρας, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση δεν αναλάμβανε μέτρα να περιορίσει τον αλόγιστο δανεισμό.

Το αποτέλεσμα ήταν το 2008 να χρεοκοπήσουν οι τρεις μεγαλύτερες ισλανδικές τράπεζες και στη συνέχεια να κρατικοποιηθούν. Μάλλον το ακριβώς αντίθετο απ' ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του δημοσίου. Παράλληλα, η βρετανική κυβέρνηση για να προστατεύσει τα κεφάλαια της χώρας της εφάρμοσε τον αντιτρομοκρατικό νόμο, παγώνοντας τους λογαριασμούς των Ισλανδών. Αυτή η κίνηση είχε σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις˙ συνάλλαγμα εκδιδόταν πια μόνο από την κεντρική τράπεζα και μόνο για τρόφιμα και φάρμακα. Συνεπώς ο,τιδήποτε άλλο μη θεωρούμενο βασικό προϊόν διαβίωσης απλώς δεν μπορούσε να εισαχθεί. -Σε αυτό το σημείο αξίζει να δείτε στην εκπομπή του ΣΚΑΪ πώς είναι ντυμένος ο διευθυντής της εταιρίας αυτοκινήτων σε σύγκριση με τους δικούς μας τσιμπιδόγυφτους που φυτρώνουν σε κάθε τομέα και μοστράρουν κουστουμιές που δεν τους χωράνε-

Η συγκεκριμένη εκπομπή προβλήθηκε στις 17 Νοεμβρίου του 2008, όταν η χώρα ετοιμαζόταν να δεχτεί δάνειο από το ΔΝΤ. Έκτοτε οι σχετικές ειδήσεις ήταν ελάχιστες, ειδικά στην ελληνική γλώσσα. Όταν βρήκα τυχαία τις προάλλες ένα άρθρο από το www.youkoufme.gr δεν πίστευα ότι τα αυτά τα γεγονότα συνέβησαν στα αλήθεια. Συνεπώς δεν θα σας παρουσιάσω ακριβώς το άρθρο, μπορείτε να το διαβάσατε και μόνοι σας, αλλά θα μοιραστώ τις πληροφορίες όπως τις διασταύρωσα στο wikipedia.

Καταρχάς, εκείνο το διάστημα, ο πρώην πρωθυπουργός Όντσον είχε δηλώσει ότι το ισλανδικό κράτος δεν πρόκειται να πληρώσει τα χρέη των τραπεζών, οι οποίες ήταν αλόγιστες. Από τότε ξέσπασε διπλωματική διαμάχη και ακολούθησε το πάγωμα των λογαριασμών στη Βρετανία. Αντίθετα από αυτές τις δηλώσεις, η τότε κυβέρνηση του Γκέιρ Χάαρντε στήριξε τις τράπεζες, κρατικοποιώντας τες, και ετοιμαζόταν να δεχθεί δάνειο από το ΔΝΤ. Οι έντονες διαδηλώσεις των ισλανδών πολιτών ανάγκασαν τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί και την κυβέρνηση του κράτους ανέλαβε ένας σοσιαλδημοκρατικός συνασπισμός. Παρά τη διαφορετική ιδεολογία που πρέσβευε η νέα κυβέρνηση ως κεντροαριστερό κόμμα, η στάση απέναντι στο χρέος δεν άλλαξε και η νέα πρωθυπουργός τόνιζε τη σημασία να ξεπληρωθούν οι οφειλές.

Η πρώτη μεγάλη κίνηση γίνεται όταν ο Πρόεδρος της Ισλανδίας Όλαφ Ράγκναρ Γκρίμσον αρνείται να επικυρώσει τα σχέδια της κυβέρνησης και το 2010 καλεί το λαό στο πρώτο δημοψήφισμα, με το 93% να ψηφίζει κατά της πληρωμής του χρέους. Το 2011 έγινε και δεύτερο δημοψήφισμα το οποίο επίσης υποστήριξε τη στάση του προέδρου, η βρετανική και δανική κυβέρνηση δήλωσαν ότι θα απευθυνθούν στο ευρωπαϊκό δικαστήριο. Αναμένουμε τη συνέχεια...

Εδώ τίθεται το ερώτημα: Κατά πόσο ένα ολόκληρο κράτος πρέπει να είναι υπεύθυνο για τις διεθνείς κινήσεις ορισμένων ιδιωτών;

- οι σύνδεσμοι στα ονόματα αντιστοιχούν στις πηγές που χρησιμοποιήθηκαν-