Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Είναι μύθος το δασύτριχό σου στήθος

Σήμερα με απασχόλησε σοβαρά -σε βαθμό να φάω τα μουστάκια μου και να ξύσω όλα τα χαλιά- το ζήτημα του μύθου γύρω από ένα όνομα. Η ιστορία ξεκίνησε κάπως έτσι... Μια φίλη μου εδώ και χρόνια μου λέει για έναν δάσκαλο χορού που είχε κάποτε ο οποίος υπέθετε πως είχε μεγάλο πέος. Πώς έφτασε σε αυτό τη συμπέρασμα; Ακόμα κι η μάνα της παρατηρούσε ότι ένα βουναλάκι εξέχει στον καβάλο του. Εγώ της έλεγα πως μπορεί απλά να φόραγε εφαρμοστά - κάπως έτσι έχω τους χορευτές latin στο μυαλό μου- ή νά'χει μεγάλα αρχίδια ή να είναι πολύ τριχωτός και χιπις και να κάνει μαξιλαράκι. Αλλά πάρα τις εναλλακτικές μου, ο μύθος του χορευτή κράτησε χρόνια, μέχρι που οι μικρές παρθένες γράφονταν στη σχολή για να τον δουν αλλά ο τύπος είχε φύγει φαντάρος. Και εδώ ταιριάζει αυτό το χιτάκι της Γαρμπή, ξέρεις ως προς το μέγεθος, που έσπευσε να μου θυμίσει ο Πίκος Απίκος (πήρες αρκετή δόξα;) ο οποίος είναι υπέροχος, κούκλος και αθλητικός (φτάνει;). Τελικά, για να γυρίσουμε στη φίλη, μετά από χρόνια τον κουτούπωσε (αμήν!) και μάθαμε όλοι ότι όντως την είχε μεγάλη ή τουλάχιστον μεγάλη για τα δεδομένα της φίλης. Μέτρο σύγκρισης: η παλάμη. Δηλαδή, κατά πόσο μπορούσε να την κλείσει η όχι. Τι να πεις...

Παρομοίως θυμάμαι πριν χρόνια που μου κόλλαγε ένας τύπος στο facebook (όταν είχα) και τον έδειξα στην καλή μου σχολική φίλη να τον τσεκάρει. Και όχι μόνο τον τσέκαρε, αλλά τον ήξερε κιόλας και μάλιστα είχε τη φήμη σε όλη τη γειτονιά ότι είναι και ο καλύτερος στο κρεβάτι. Υπήρχε στη γειτονιά ο θεός του σεξ κι εγώ δεν το ήξερα και δεν τον ήξερα. Πάνω που ίσως να υπήρχε ελπίδα διόρθωσης, δεν έμαθα ποτέ αν ο μύθος ήταν βάσιμος -όπως η φίλη μου η άλλη εξέτασε τον χορευτή- γιατί ο γαμιάς της γειτονιάς, μπορεί να μίλαγε για τα γλυκά μου μάτια που είδε την Ανάσταση (ένα χωριουδάκι είναι η Αθήνα τελικά), αλλά εγώ του έριξα Χ πριν ενημερωθώ περί του μύθου του. Όποιος βιάζεται!



Πέρα από τις σχολικές ιστορίες για αγρίους, το ζήτημα του μύθου για μένα φούντωσε πραγματικά μόλις σήμερα που ανακάλυψα ότι ένας μύθος εξαπλώνεται γύρω και από το δικό μου όνομα. Κι αυτό γιατί οι άνθρωποι, και δη οι άνδρες και δη οι μεθυσμένοι και δη αυτοί που έχουν καιρό να παρκάρουν το ερπετό τους, τους λες δυο πράματα και ακούν άλλα δέκα επιπλέον που δεν τους είπες. Ο κολλητός του φίλου μου, ανήκει σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες και η ιστορία εξελίχθηκε κάπως έτσι:

Ήμανε... σε πάρτυ με πολλές μεθυσμένες -τη χαρά- ενώ εγώ απλώς βρισκόμουν σε μια ευθυμία από το ποτό και ήθελα να πειράξω λίγο το αγόρι μου με την ιδέα να φιλήσω μια τύπισσα που μεθοκοπούσε δίπλα μου. Τονίζω, το kinky βρισκόταν στην ιδέα και μόνο, δεν έκανα και πρόταση. Εκείνος βέβαια, με τη σοβαρότητα του σπαστικά ξεμέθυστου του πάρτυ ,απάντησε πως δεν θα με μοιραζόταν με κανένα ανθρώπινο ον. Με άλλα λόγια, μην τολμήσεις και φασώσεις θηλυκό, σε γά...σα.

Περνούν οι μέρες -φτάνω στο θέμα μου- και είμαστε στο σπίτι του κολλητού ο οποίος ανοίγει το ένα κρασί μετά το άλλο για να ρίξει ένα γκομενάκι το οποίο όλως περιέργως ήθελε εμένα (τι πέραση που έχω η άτιμη!) Εκεί λοιπόν, για να μη φανώ αγενής και προσβάλλω την κοπέλα, επανέλαβα τα λόγια του αγοριού ότι μπλα μπλα... δεν θα με μοιραζόταν, να φανεί ότι με εμποδίζει βραδερφέ μια ανώτερη δύναμη και δεν ενδίδω.

Ο κολλητός -παρόλο που το φάσωσε τελικά το γκομενάκι- άκουσε τα λόγια μου σαν φαντασίωση και τα μετέφερε αναλόγως. Μέσα σε λίγο καιρό (ή μπορεί απλά εγώ να άργησα κανα δίμηνο να το μάθω) όλοι οι φίλοι και μη του αγοριού μου "έμαθαν" τι ξενέρωτος και συντηρητικός είναι ο δικός τους σε αντίθεση με εμένα που είμαι η σούπερ απελευθερωμένη στο σεξ και του προτείνω να κάνουμε τρίο και λοιπά ανωμαλιάρικα και εκείνος αρνείται. Ξαφνικά είχα γίνει η θεά του σεξ κι ο άλλος ο τυχερός του τζακ ποτ, ο οποίος μπορεί όργια να μην δεχόταν να κάνει (ούτε στη φαντασία) με την κοπέλα που είχε δαγκώσει τη λαμαρίνα (ε, να παινευτούμε) αλλά, καθώς δεν τον χαλούσε να κομπάζει στην αντροπαρέα, δεν φρόντιζε να διορθώσει και τη φήμη μου.

Κατά πόσο βέβαια αυτό είναι φήμη, μύθος ή πραγματικότητα, ακόμα δεν τό'χω αποφασίσει. Μια φορά πω ότι απελευθερωμένη τόσο δεν είμαι. Αν ήταν άσχετος ο τύπος που θα συμμετείχε, μπορεί και να έδινα μια σκέψη, αν το αγόρι απλά έπαιρνε μάτι θα τού' δινα και δυο σκέψεις -λέμε τώρα- αλλά να δω εγώ το δικό μου μανάρι να το μπαλαμουτιάζει άλλη, θα βγάλω τα νύχια μου και θα τη γδάρω. Άσπρη γάτα, όχι και άσπρο πρόβατο.

Και κάπως έτσι, μου βγήκε το όνομα, χωρίς να βγάλω τα μάτια μου. Αυτά είναι.

Poor is the man whose pleasures depend
 on the permission of another...


Υ.Γ.: ** Γείτονα, αν διαβάσεις την ιστορία, να ξέρεις ότι κάνω Ανάσταση στην ίδια εκκλησία ακόμα. **


4 σχόλια:

  1. Όπως λέει και η Καίτη, γύρω από το όνομά σου επικρατεί ένας μύθος, ξέρεις ως προς το μέγεθος...
    Σε ποια εκκλησία κάνεις ανάσταση είπαμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα πώς μου διέφυγε αυτό το χιτάκι! Θα το προσθέσω ευθύς αμέσως. Thank you Πίκο Απίκο!
    - δεν αναφέρω την εκκλησία γιατί θα την περικυκλώσουν οι παπαράτσι και εγώ πάνω απ'όλα είμαι θεοσεβούμενη και θρήσκα και κατιχητικιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή